دانلود آهنگ مجید مهرطلب دوخت | کیفیت اصلی ۳۲۰

مهربون ترین رفیق نیمه راه من برید ازم هرجوری خواست دوخت

انقدر تنها شدم خودمو بغل گرفتم اونجا واسه ی خودم خیلی دلم سوخت

کی میگه بدی از هر دست از همون دست میگیری

من از این به بعد به سایه ی خودم هم نمیگم دوست

* میرفت و منِ دست بسته فقط نگاه نگاش کردم

میدونه خدا چقدر توی دلم صدا صداش کردم

این پرنده موندنی نبود منم رهاش کردم *

به صداش سخته بد عادت شی ، لَنگِ چشماش شی نباشه

بافتن موهاش و با دستای خودش یاد داده باشه

صداش کنی نگاش کنی پاشی از خواب و ببینی که نباشه


*میرفت و منِ دست بَسته......